Ik heb dit lichaam gekregen
Ik heb dit lichaam gekregen
door Charlotte Beerda
Luister

ik heb dit lichaam gekregen
maar ik weet niet waar ik handen en voeten moet zetten
om een koprol te kunnen

de meester schreeuwt
dat ik het niet kan
omdat ik gewoon niet goed luister

ik luister te veel denk ik
ik hoor de ruzies van mijn ouders
en die van mijn klasgenootjes’ ouders
nagalmen, ze stuiteren van de gymzaal-muren
jagen op ons -de afwezigen- als trefbal
raken je dan soms/ onverwacht/ vól in het gezicht

ik kan niet anders dan luisteren want
het niet gehoord worden
is waarom we allemaal schreeuwen
is waarom jouw ouders schreeuwen- druipt
van de gezichten van ons, de afwezigen, de geraakten

Een speltherapeut kondigt aan
dat ik niet goed kan voelen
ik voel te veel denk ik
ik zit met mijn kuiten nog diep in de gymzaalvloer
die grijs kolkende machteloosheid
die te veel om mee te dweilen is, ik zie

mijn oma
op haar knieën in de modder, ze
spit driftig in, ik ruik het zwart,
ze zegt dat er inheemse en uitheemse bloemen zijn
en stampt stevig! met de onderkant van haar scherpe! schepje! aan!
-dat sommige bloemen niet kunnen groeien waar het koud en nat, klei en zand is
ik voel ook wat de speltherapeut alle dagen van huis heeft meegebracht
het nestelt zich

aan de muren van zijn kamer
tot een wollig kleed op de vloer
het vult de lege laatjes onder zijn bureau

daar doen die foto’s niets aan af
zulke familiefoto’s hebben wij ook

hij mijmert dat hij in mijn tekeningen niets ziet, behalve
dat ik de dingen misschien wat te mooi maak lacht hij
<< AHAM! GHAM!>>
met schimmel in zijn borstkas, hij

-is vergeten dat hij ook sommige bloemen is

ik snap niet dat hij niet kan zien wat er met mijn lichaam gebeurd is
- dat mijn broer altijd boos
altijd boos altijd boos met deuren smijt,
mij haat, mij slaat, uit het raam klimt, Ritalin tot lijntjes maakt, dat
mijn vader altijd afwezig mijn moeder altijd bezig
iedereen de hele tijd machteloos wanhopig verdrietig
maar dat niet kan zeggen is

ik maak dingen niet te mooi
ik ben een idealist
omdat voor mij zien en voelen bijna
hetzelfde is

ik heb dit lichaam gekregen
maar ik weet er geen raad mee
want ik mag niet heel de dag
zingen in groep drie

en als ik zeg dat ik beter kan luisteren wanneer ik teken
- dat niet waar is
en als ik zeg dat ik beter kan tekenen wanneer ik zing
- dat niet waar is

de juf van de kleuterklas bitst dat ik koppig
ik begrijp niet wat daar slecht aan is

ik laat het langs me heen,
leer dat het zo’n beetje nét vlak naast mijn lichaam
beter vertoeven
laat mijn bladeren langzaam vallen

ik weet niet waar ik handen en voeten moet zetten
om een koprol te kunnen
ik kan niet over de evenwichtsbalk

mijn familie grapt troostend dat ik een wat zwakkere gezondheid heb
zoals vrouwen uit de boeken van Emily Brontë
maar eigenlijk niet meer van deze tijd
ik snap niet wat er zwak aan is
het zorgt ervoor dat mijn hart nog niet schimmelt

(17-26)

ik oefen mijn lach in de spiegel als ik zeventien
ik leer dat ik dan binnen een maand
van met z’n drietjes in het verlaten trapgat
naar frikandelbroodjes in de volle soos ga

ik leer dat mijn lichaam niet voor mij
dat ik het altijd koud heb omdat vrouwenkleren zijn gemaakt om het mannenlichaam warm te houden
ik leer over proporties, perfecte proporties
ik leer dat als ik zo snel mogelijk, zo veel mogelijk eet dat ik dan op een plezierige manier slaperig
dat als je zoet en zout afwisselt je langer kunt doorgaan
dat twee vingers in je keel elke keer moeilijker dan ik dacht, maar te doen is

ik leer dat internet dieetpillen
dat niemand het ziet als je vijf jaar lang elke dag
dat de waarschuwingen
je wel bang maken, maar niet tegenhouden

dat ik er niet dood aan ging

je bent te onzeker zegt de piano-docent
-ik moet zekerder worden denk ik
je hebt een gevoelige stem zegt de logopedist
- ik moet sterker worden denk ik
je moet minder zoals jazz, meer zoals pop zegt de zangcoach
- ik moet stoerder denk ik.

ik leer dat alcohol helpt
ik leer dat als ik dans, dat als ik met mijn ogen dicht
dat ik daar tien jaar niet geweest ben

de psycholoog zegt je moet niet overal aan denken.
Je kunt niet aan alles denken
ik stamel, ik had er gewoon niet aan gedacht

mijn moeder zegt: "Dat vind ik nu juist zo erg aan je.
Dát je er niet aan denkt”

Ik leer dat alcohol helpt ik leer dat als ik dans met mijn ogen
dicht ik leer dat alcohol helpt leer dat als ik dans, met mijn
ogen dicht ik leer dat alcohol helpt, dat als ik dans,
ik leer dat als ik dans, met mijn ogen ik leer ik dans

met mn ogen dicht ben ik leer
dat alcohol dat als ik dans, met mijn ogen dat dat
als ik dicht dat ik dicht ben ik leer met mijn ogen
dans dat ik leer dat alcoh- Ik ler dt lcohol hel ik ler at als ik

ans, met mjn oen dcht k eer at acol ept I le t ls k ns,

me min gen dit

Ik doe dit tot
ik niets meer kan.

Ik krijg een dochter
Ik weet niet wat ik tegen haar moet zeggen
De bekkenfysio vraagt of ik wel eens dissocieer
Ik weet niet wat ze bedoelt
Je moet leren voelen zegt de revalidatie arts
Je moet er achter komen wat je nu zelf

Ik weet niet meer wat dat is
Ik dacht dat iedereen het beter wist

Over de makers

Luboslav Boyanov is een jonge letterontwerper en kalligraaf uit Sofia, Bulgarije. Na zijn studie Affiche- en Visuele Communicatie aan de Nationale Academie voor Beeldende Kunsten in Sofia, begon hij samen te werken met de Bulgaarse letterstudio TypeForward.

raarrr