ik weet niet hoe je een badkamer schoonmaakt
ik doe al jaren alsof
de voegen mijn tandvlees het putje mijn mond
er wordt hier van alles uitgetrokken

hoe een opkomend talent eerst een naam had
daarna een categorie werd
hoe een schimmel eerst in het oog sprong
daarna bij de shampoofles ging horen

natuurlijk ken ik de voorschriften
leeghalen afspoelen schrobben
niet de randen langs de rails vergeten
altijd denken aan je uitgevallen haren

een beslagen spiegel schoonvegen is zinloos
zolang je blijft ademen

ze zeggen je tandenborstel is niet gemaakt
om op te kauwen
ze zeggen je tanden breken nog eens
af op de achterkant van je pen

natuurlijk ken ik de voorschriften
schrobben schrijven schrappen
ijverig heb ik deze zinnen opgepoetst
dit gedicht kapot gebeten

nu ben ik bang voor de leegte
van elke witte tegel

al voor ik mijn mond open merk ik
hoe moe mijn taal is
al voor ik de badkamer binnenstap merk ik
hoe onhandig mijn handen zijn

en hoe alles is verkalkt ontkalkt vanbinnen